Historia choinki bożonarodzeniowej
Początki tradycji dekorowania drzewka w okresie świątecznym można odnaleźć w starożytnych kulturach i obrzędach, które obchodziły zimowe święta słoneczne. W Egipcie już ponad 2000 lat temu ludzie ozdabiali palmę w czasie obchodów święta zimowego, aby uczcić narodziny boga słońca Ra.
Starożytni Rzymianie również mieli swoje zwyczaje związane z drzewem w okresie zimowych uroczystości. Otwierali one okna swoich domów i ozdabiali drzewka gałązkami laurowymi i zielonymi roślinami, aby przypomnieć o nadchodzącym odrodzeniu natury.
Pierwsze udokumentowane wzmianki o dekorowaniu drzewa w okresie świąt Bożego Narodzenia pochodzą z Niemiec w XVII wieku. Tamtejsza tradycja polegała na ozdabianiu drzewka jabłkami, orzechami i słodyczami. Później pojawiły się także ozdoby w postaci małych figur z religijnymi motywami.
Tradycja choinki bożonarodzeniowej jako ją znamy dzisiaj narodziła się w Niemczech w XVI wieku. Przypisuje się ją Marcinowi Lutrowi, który według legendy pierwszy umieścił na drzewku świecę, aby odzwierciedlić gwiazdę betlejemską. Od tego momentu drzewo choinkowe stało się symbolem narodzin Jezusa i przyjęło centralne miejsce w tradycji świątecznej.